گاهی به خیالم بیا نرو موسیقی : فواد سمیعی تصویر : https://unsplash.com/photos/aKuDEOji914

فکرهایی که رهایمان نمی کنند، شکلات داغی که گرم  نیست. موسیقی : فواد سمیعی تصویر: https://depositphotos.com/portfolio-1397034.html

وقتی شروع کردم به نوشتن متن قصه ی جدید، هنوز برای سفر به ایران نیامده بودم. الهام بخش اصلی متن جدید، آلبوم "گلبانگ 2" استاد شجریان به آهنگسازی حسن یوسف زمانی بود. یک شب وقتی داشتم گوش میدادم، شروع کردم متناسب با هر بخشی از آلبوم و تناسب حال و اوضاع خودم نوشتم. متن ناقص ماند و در ایران هم فرصت نشد کامل کنم، اما به سوژه های نوشته اضافه شد.  وقتی برگشتم از ایران، به فاصله سه روز استاد شجریان، ما را تنها گذاشتند با میراث بزرگ شان. تا از گیجی برگشت رها بشم، که البته هنوز هم رها نشده ام، مدتی  طول کشید. متن را بروز کردم با چیزهایی که بعد از برگشت یاد گرفتم یا شنیدم.  این که چطور شد در متن این قدر به گل ارجاع دادم، و از طرفی اسم آلبوم که الهام بخش من بود "گلبانگ" است، کاملا اتفاقی است. در واقع بعد از ضبط کردن فهمیدم.

 برای تمام دختران و زنانی که قربانی تعصب و جهل شدند، به امید حق زندگی برابر برای تمام زنان و دختران ایران.  متن: بابک فخریلو خوانش: آذین قاسمی، بابک فخریلو موسیقی: فواد سمیعی https://www.instagram.com/fouad.samiei/ تصویرگر: ندا اعظمی https://www.instagram.com/neda_azami/

مدت ها بود که ذهنم درگیر این موضوع بود، نقش خانه در دادن فضای امن و بدون استرس های محل کار چیه ؟ آیا واقعا این نقش داره اجرا می کنه یا دنیای سرمایه باعث شده خانه ها هم بخشی از فضای کاری ما بشن. این مطلب به خصوص به خاطر دوران قرنطینه بیشتر و بیشتر تو ذهن من مرور می شد تا مطلبی از سایت میدان رو  دیدم با عنوان "کار-خانه" که با نگاه به سینمای "سهراب شهید ثالث" در مورد ارتباط دنیای سرمایه و خانه به کند و کاو می پردازه.  منابع : https://meidaan.com/archive/69640 موسیقی: Dario Marianelli صدای فیلم های : غربت، طبیعت بی جان و اتوپیا از سهراب شهید ثالث