Drugs Monologen

Van een ‘stuudje’ in Capelle aan den IJssel ontwikkelde Gemma Blok (1970) zich in de jaren 80 tot een Amsterdamse studente met een grote nieuwsgierigheid naar experimenteren met bewustzijnsveranderende middelen. Met medestudenten werd blowen onderdeel van haar dagelijks leven, en deed ze met lsd en paddo’s ervaringen op die grote indruk op haar maakten. In de jaren 90 genoot ze ook volop van de opkomst van de house en de xtc. Ze liet dat allemaal achter zich toen ze carrière ging maken en moeder werd, maar neemt tegenwoordig af en toe wel weer eens een pilletje. In deze podcast deelt Blok haar persoonlijke ervaringen, omdat ze als projectleider van Drugs Monologen wil uitdragen dat praten over drugs ons verder brengt dan zwijgen.  Heb je zelf ook een drugsmonoloog die je zou willen delen? Ga dan naar ⁠https://drugsmonologen.nl/vertel-je-verhaal/

De middelbare school in Amsterdam was voor René Buné (1972) een jungle vol dreiging en geweld. Al snel ontdekte hij hoe hij zijn stress en onzekerheid kon dempen door te blowen. Midden jaren 80 belandde hij in het straatleven, werd drugsrunner en later dealer, en ging in een paar jaar van een eerste joint naar een heroïneverslaving. Hij had verschillende baantjes en vond uiteindelijk zijn draai in de zorg. Toen hij en zijn vrouw verhuisden naar Friesland, dacht hij de drugs achter zich te kunnen laten, maar in Leeuwarden gebruikte hij juist meer dan ooit. Stelend uit de medicijnkast op zijn werk viel hij uiteindelijk door de mand. Dat werd, met vallen en opstaan, zijn keerpunt. In deze podcast vertelt Buné hoe verslaving hem vormde, en hoe hij nu met zijn levensverhaal anderen inspireert. Meer informatie over zijn theatermonoloog JUNK is te krijgen via [email protected].  Heb je zelf ook een drugsmonoloog die je zou willen delen? Ga dan naar ⁠⁠https://drugsmonologen.nl/vertel-je-verhaal/

Als klein kind vond Hans Dupont (1961) ze al fascinerend: mensen die bezig waren met drugs. In het Heerlen van de jaren 60 en 70 was die aanblik nooit ver weg. Op de middelbare school speelde blowen in zijn vriendenkring een belangrijke rol. Voor Dupont zelf was de roes deel van het experimenteren als puber, van erbij willen horen, van verzet tegen de autoriteit van ouders, kerk en school. Maar hij zag ook vrienden in de problemen komen met drugs, en de heroïne in zijn stad om zich heen grijpen. In deze podcast schetst Dupont een beeld van opgroeien in Heerlen in de tijd dat drugs daar hoogtij vierden, en hoe zijn eigen ervaringen hem motiveerden om drugspreventiewerker en onderzoeker te worden. Heb je zelf ook een drugsmonoloog die je zou willen delen? Ga dan naar ⁠https://drugsmonologen.nl/vertel-je-verhaal/

De revolutie hing in de lucht toen Liesbeth Vollemans (1957) zich in de jaren 70 ontpopte tot een rebelse Rotterdamse tiener. Met vrienden en vriendinnen ontdekte ze het uitgaansleven en de muziek en de drugs die daarbij hoorden. Speed en later heroïne brachten haar een ongekende euforie en een intens gevoel van verbondenheid. En als weekendgebruiker ging dat prima samen met het werkend bestaan. Tot ze werkloos raakte en de heroïne haar leven overnam. Dat bracht haar naar bekende toevluchtsoorden voor gebruikers als Perron Nul en de Pauluskerk, maar ook bij de Rotterdamse Junkiebond en haar spraakmakende acties. In deze podcast kijkt Vollemans terug op de betovering van toen en de ontluistering die volgde, maar ook op het activisme van gebruikers zoals zij die zich inzetten voor de emancipatie van de junk. Heb je zelf ook een drugsmonoloog die je zou willen delen? Ga dan naar https://drugsmonologen.nl/vertel-je-verhaal/