#719 - Patrick Martens: 'Schaamte brengt je nergens'
Met een zachte blik naar degene kijken die je ooit was. Toen hij dat kon, viel er een last van zijn schouders. Tijdens een klotejaar - hij gunt het iedereen - begon hij een zoektocht naar zelfacceptatie. Langs zijn jeugd, zijn familie, vrienden én in een zweethut.
--------
1:00:04
--------
1:00:04
#718 - Ivo de Wijs: 'Je moet jezelf blijven kietelen'
We spreken over het liedjesmaakproces, over de schoonheid van een ansichtkaart, hoe als je jong bent je alles overkomt en hoe je als je ouder wordt over alles gaat nadenken. Over zijn optimisme - 'op weinig gestoeld' - en over Vroege Vogels: 'Ik wist geen bal van de natuur'. En als het café volgens hem de hel is, wat is dan de hemel?
--------
57:45
--------
57:45
#717 - Nienke 's Gravemade: 'Andrew Tate wegzetten als een gek, dat werkt niet'
De manosphere serieus nemen en met humor bestrijden. Dat werkt. Denkt ze. Hoopt ze. Maar pin haar er niet op vast 'want ik heb geen misogynie gestudeerd.' We spreken over algoritmes, die wereld in je telefoon die iedereen wat haar betreft veel serieuzer zou moeten nemen. Over Dolle Mina's, financiële onafhankelijkheid en écht je stem laten horen.
--------
1:00:02
--------
1:00:02
#716 - John Leerdam: 'Vergeef jezelf voor je fouten, zodat je verder kunt'
Welk verhaal willen we vertellen? Over die vraag kan hij wakker liggen, als directeur van het nieuwe Slavernijmuseum. Hij vertelt over zijn eigen familiegeschiedenis, de vragen waar hij nooit antwoord op zal krijgen. We blikken terug op dat ene incident met Lex Uiting. En hij vertelt over zijn moeder die als motto had: 'Het is vandaag niet gelukt, maar morgen lukt het wel'.
--------
59:41
--------
59:41
#715 - Theo Hiddema: 'De laatste stem die ik heb uitgebracht, was op mezelf'
Hoe lang ga je nog door als advocaat? Hoe verhoud je je tot je eigen sterfelijkheid? Twee vragen die hij ronduit belachelijk vindt, maar die toch gesteld worden. Hij blikt terug op zijn jeugd, het verlies van zijn echtgenote, zijn politieke avontuur bij FvD. En we eindigen met een heuse B&B vol liefde, want jawel hij is verliefd en dat maakt hem 'een dankbaar mensenkind'.
Gelukkig zijn ze er nog, de mensen die hun mond opendoen, hun visie, gedachten en dromen met ons delen, zich mengen in het publieke debat of zonder enige terughoudendheid het openbare toneel betreden. Mischa Blok gaat op zoek naar de drijfveren van deze mensen door middel van een echt en gelijkwaardig gesprek. Oprechte interesse. Geen draaiboek, geen enkele vraag op papier. Een uur lang met één gast de diepte in, een reis langs inzichten en kwetsbaarheden. Persoonlijke gesprekken met verrassende wendingen die zowel de gast als de presentator ontregelen.