Gelukkig zijn ze er nog, de mensen die hun mond opendoen, hun visie, gedachten en dromen met ons delen, zich mengen in het publieke debat of zonder enige terugh...
#640 - Kees van der Spek: 'Soms heb ik teveel compassie met de oplichter'
Hij legt uit waarom het 'echt heel simpel is om een boef te vinden.' Hoe je als programmamaker weet of je het echte verhaal vertelt. We spreken over zijn thuisgevoel, zijn grootste angst. En over zijn favoriete componist: 'Als ik Bach luister, ben ik diepgelovig.'
--------
58:45
#639 - Arjen Lubach: 'Onze enige eis is dat we er zelf om moeten lachen'
Natuurlijk blikken we vooruit op zijn nieuwe, dagelijkse RTL-show die vanaf maandag begint. Wie is dat RTL-publiek? Wanneer is een nieuwsonderwerp geschikt voor de uitzending? Wat is satire? En verder sloopt hij mijn hele format. Maar dat is helemaal prima.
--------
58:21
#638 - Noraly Beyer: 'Ik heb niet gezocht, maar ik heb wel gekregen'
Ze verstaat de kunst om het lot te aanvaarden als een boom: 'Je wordt heen en weer geschud, maar je blijft staan.' We spreken over de voorstelling 'Hoezo Bach', over representatie in de media, over Bouterse en over haar jeugd. En over verliefdheid, hoe dat hetzelfde voelt. Of je nu achtien bent of achtenzeventig.
--------
59:00
#637 - Lilian Marijnissen: 'Elke dag dat het langer duurt, is een dag te lang'
Ze heeft zich aangesloten bij Stichting Gelijkwaardig Herstel die zich richt op compensatie van de gedupeerden van de toeslagenaffaire. Een ingewikkelde klus die wat haar betreft binnen tweeëneenhalf jaar geklaard moet zijn. En, vooruit, we blikken ook even terug. Maar niet te lang.
--------
1:01:25
#636 - Hanneke Groenteman: 'Geraniums? Dat is best veel werk!'
'De huid wordt dunner en de tenen worden langer.' Oftewel, de voors en tegens van het ouder worden. We spreken over radio, podcasts, interviewen, de kampioensvraag. We luisteren naar La Solitude van Barbara, 'eenzaamheid als plakspul dat niet weg wil', en we staan stil bij haar talent om mee te bewegen en vooral niet wakker te liggen.
Gelukkig zijn ze er nog, de mensen die hun mond opendoen, hun visie, gedachten en dromen met ons delen, zich mengen in het publieke debat of zonder enige terughoudendheid het openbare toneel betreden. Mischa Blok gaat op zoek naar de drijfveren van deze mensen door middel van een echt en gelijkwaardig gesprek. Oprechte interesse. Geen draaiboek, geen enkele vraag op papier. Een uur lang met één gast de diepte in, een reis langs inzichten en kwetsbaarheden. Persoonlijke gesprekken met verrassende wendingen die zowel de gast als de presentator ontregelen.