De Leerlingen

Alles is veranderd. De twee Emmaüsgangers zijn niet langer teleurgestelde, verwarde mensen die het doel in hun leven verloren hadden. Eerder op de dag hadden ze Jeruzalem verlaten. Jezus degene die ze volgden is dood. Ja, wat nu? Het leven is aardig betekenisloos geworden opeens. Echter, ze ontmoeten Jezus. Hij leeft. Het zet hen in beweging. Ze gaan getuigen.  Deze aflevering gaat over het delen van geloof aan de mensen om je heen. We zullen ontdekken dat een ontmoeting met Jezus niet iets is dat je voor jezelf kunt houden. En ook dat iedereen getuigt van iets. Iedereen getuigt van een bepaalde levensvisie, in woorden en daden.

Er is een ritueel dat alle christenen door alle tijden en over de hele wereld met elkaar verbindt. Mensen uit elke cultuur, met allerlei huidskleuren, van alle rangen en standen, jong en oud komen samen rondom één eenvoudig, maar diepgaand gebeuren. Het Heilig Avondmaal. Dit is het hart van het christelijke samenkomen. Naast het Avondmaal, heeft dit gebeuren ook andere namen in de kerktraditie, zoals Eucharistie, Heilige Communie, Maaltijd van de Heer, of de Mis. En ja, dit krachtige symbool van eenheid is helaas ook een splijtzwam geworden in de kerkgeschiedenis.  Deze aflevering gaat de betekenis van dit ritueel. Wat betekent het om brood en wijn te delen? Waarom is het zo krachtig en essentieel? Ik hoop niet alleen inzicht te bieden, maar ook een diep verlangen op te wekken om het te ontvangen, keer op keer. In de podcastserie De Leerlingen draait het om de missie om meer en meer te worden zoals Jezus. Daarin heeft het avondmaal een onmisbare plek.

In een wereld die steeds meer versnipperd raakt, waar verschillen in cultuur, overtuigingen en levensstijlen ons steeds meer uit elkaar drijven, biedt de christelijke geloofsgemeenschap iets unieks: een ruimte waarin mensen, ondanks hun verschillen, samenkomen rond één gemeenschappelijk middelpunt – Jezus Christus. Natuurlijk, veel mensen hebben geen goede ervaringen met geloofsgemeenschappen. Daar moeten we recht aan doen. Toch ervaren ook heel veel mensen dat geloofsgemeenschap in basis heel veel goeds brengt. Het kunnen plekken zijn van toevlucht, waar we leren van God, van Jezus, maar ook van elkaar. We delen in vreugde en verdriet. We leren door de moeite heen om elkaar lief te hebben. En we mogen iets van de kracht van boven doorgeven naar de wereld om ons heen. Als getuigenis van Jezus Christus.  Leven in verbinding met andere christenen in een geloofsgemeenschap of kerk, is heel belangrijk, geloof ik. Toch is het niet vanzelfsprekend. En ook niet gemakkelijk. Daarom staan we in deze aflevering stil bij de vraag waarom het goed is om bij een geloofsgemeenschap te horen, in welke vorm dan ook. En bij de vraag hoe je dat doet, met zoveel verschillende mensen, die je zelf niet hebt uitgekozen, één gemeenschap zijn.

Wat betekent het om leerlingen van Jezus te zijn in een cultuur die zich afwendt van God en de christelijke traditie? Wat hebben we nog te zeggen? Wat kunnen we doen? Vanuit de Bijbel en de verhalen van Jezus krijgen we een perspectief aangereikt. We openen de voordeur van ons eigen huis - en daarmee van ons leven - om mensen binnen te laten. Vreemdelingen zelfs. Niet ons soort mensen. En van hen maken we naasten. En misschien mogen we eraan bijdragen dat zij ook bij God willen gaan horen.  We gaan het hebben over christelijke gastvrijheid. Om in de woorden van schrijfster Rosaria Butterfield te spreken: gastvrijheid is ground zero, de basis, van het christelijk geloof.  We kijken naar het leven van Jezus in de Bijbel, we ontdekken hoe het zich ontwikkeld heeft in de christelijke geschiedenis en je hoort mensen van nu, Jaap en Marita, hoe zij dat doen in hun leven.