“Ik vond die hele hetze over mijn kleed zwaar overroepen, maar ik zit er niet mee.” In 1993 ging Barbara Dex naar het Songfestival. In een kleed dat velen lelijk vonden, maar met een nummer dat vandaag nog mooier klinkt dan toen. “Ik zing ‘Iemand Als Jij’ nog élk optreden. Dat moet gewoon.” Barbara vertelt over de paardenstal van Millstreet, de gekke plek waar het festival toen doorging. En ze neemt je mee naar een… grot! Waar vandaag nog altijd een vleugje Barbara hangt.
--------
36:41
2002: Sergio
“Ik vind het nog altijd één van mijn domste moves uit mijn carrière.” Sergio ging in 2002 naar het Songfestival met ‘Sister’. Er ontstond een Sergio-hype, maar achteraf gezien had hij het anders aangepakt. “Dat nummer was te hoog geschreven. Ik moest te hard pompen om de noten te halen, waardoor ik schreeuwerig overkwam.” Over zijn resultaat heeft Sergio ook nog altijd een mening. “Ik was een slechte verliezer, omdat ik zei dat het verkochte boel was. Wat bleek? Het wás verkocht!”
--------
37:17
1981: Emly Starr
Emly Starr was big in Japan toen ze in 1981 deelnam aan het Eurovisiesongfestival. De Japanners waren gek van haar muziek en haar blote benen. De BRT-baas vond die maar niks. Hij vroeg haar zelfs om haar mooie, witte jurk met hoge split dicht te naaien! Emly schitterde in Dublin met haar nummer ‘Samson’. Laat je verrassen door haar heerlijke lach en schitterende verhalen van de preselecties en het festival in Ierland. “Wij hebben ons crimineel hard geamuseerd.”
--------
36:11
2023: Gustaph
“Oh my God, ik heb een out-of-body experience.” De legendarische uitspraak van Gustaph nadat hij Eurosong 2023 wint, zit in ons collectief Songfestival-geheugen. In een wervelende aflevering van Good Evening Europe vertelt hij het ene straffe verhaal na het andere. Over goeie repetities, een uniek muzikaal moment in het fandorp, het scoutskamp-gevoel, een schranspartij bij McDonald’s en veel hoofdpijn. “Dat kwam door die hoed. Die werd met pinnen in mijn hoofdhuid vastgezet. Auw!”
--------
39:39
1996: Lisa del Bo
“De nacht voor ik vertrok, heb ik nog opgetreden in een tent. Mijn zusjes hebben mijn koffer gepakt.” Het songfestival was een rollercoaster voor Lisa del Bo. De repetities gingen slecht en ze had last van heimwee, omdat ze de communie van haar zoon miste. Toen ze de punten kreeg, was ze niet blij met het resultaat. “Totdat mijn dochter belde. Die riep in de telefoon: ‘Mama, van mij krijg jij 12 punten!’.” Toen was ik zo trots. En dat ben ik nog altijd. ‘Liefde is een Kaartspel’, dat ben ik.”
Peter Van de Veire en Xavier Taveirne duiken in de waanzinnige geschiedenis van het Eurovisiesongfestival. Elke aflevering krijgen ze het gezelschap van een artiest die er zelf bij was en die herinneringen ophaalt aan de preselecties en het festival zelf. Waarom had Lisa Del Bo altijd heimwee? Hoe komt het dat Gustaph zo vaak hoofdpijn had? En wie was er in 1983 niet boos op Pas De Deux?