'Venetië is een cliché, het renaissance Disneyland van een koekjesdoos' zeggen sceptici. Een cliché, maar wie in Venetië enkel het cliché ziet, is verwondering ...
Serge Simonart rekt het afscheid want weggaan uit Venetië doet al dromen van de volgende keer. Hij maakt nog een laatste tour langs de kanalen, de palazzi, de bruggetjes en kleine steegjes. Hij 'schwärmt' over de vele Venetiaanse uitvindingen -van de bril tot de pantalon!- en geeft nog goeie raad: boeken lezen in Venetië? Bespaar je het gewicht in je bagage, want het lukt niet. Daar is het decor te spectaculair voor. Vertrekken doet hij zoals hij gekomen is: over de lagune en gelukkig.
--------
1:44:05
8. Van Titiaan tot Turner
Op zijn pelgrimstocht langs de mythische plekken van Venetië, komt Serge Simonart op ook de schimmen van de vele schilders tegen. Van Titiaan en Tintoretto, maar ook van zijn helden Whistler, Sargent en Turner. Zijn favoriete schilderij van Venetië is Feu d'artifice à Venise (1917) van Lucien Lévy-Dhurmer, en te bewonderen in Musée du Petit Palais in Parijs.
--------
1:18:36
7. Amore a Venezia!
Venetië ademt liefdesverhalen. Er werden al veel harten gestolen en gebroken. En er waren nog schimmen rond: van Veronica Franco, de mooiste courtisane van Venetië, tot Gustav von Aschenbach die bij het zien van Tadzio op het Lido zijn laatste platonische liefde beleefde. En wat te denken van de boutade dat je nooit alleen naar Venetië mag?
--------
1:27:55
6. Carnevale di Venezia
Sinds het einde van de 13de eeuw vieren ze in Venetië de overgang van de winter naar de lente met een gemaskerd feest. Nog altijd wanen de Venetianen zich in vorige eeuwen wanneer ze gekostumeerd als Casanova of Mozart naar een bal gaan. Ze kijken niet op hun klok, en praten niet over het heden. Toen Simonart als kind voor de eerste keer in Venetië kwam, paradeerde hij in een cape die zijn moeder had gemaakt. Zijn liefde voor het Carnevale is gebleven. Op voorwaarde dat het wat exclusief kan.
--------
1:13:00
5. Beroemde toeristen
Toen de schrijver Henry James in de 19de eeuw de stad bezocht schreef hij al “Though there are some disagreeable things in Venice there is nothing so disagreeable as the visitors”. Henry James schreef gelukkig over de dingen die hij dan wel ‘agreeable’ vond. Serge Simonart vertelt ook over al die andere beroemde toeristen die over ‘La Serrenisima’ schreven. Charles Dickens ontmoeten we Palazzo Dandolo waar ook Proust en Sand logeerden. We ontmoeten John Ruskin… en natuurlijk Lord Byron.
'Venetië is een cliché, het renaissance Disneyland van een koekjesdoos' zeggen sceptici. Een cliché, maar wie in Venetië enkel het cliché ziet, is verwondering verleerd, en vindt ongetwijfeld ook een ontluikende kersenbloesem verdacht. Auteur en journalist Serge Simonart wordt lyrisch van de stad. 'Venetië is voor mij meer dan een stad: het is een gemoedstoestand, een levensgevoel, een toevluchtsoord voor dromers, een spiritueel kuuroord, een sanatorium voor gewonde engelen.' De podcastserie hoort bij zijn boek 'Venezia'.
Luister naar Met Serge Simonart door Venetië, De Laatste Dagen Van... Janis Joplin en vele andere podcasts van over de hele wereld met de radio.net-app