Professional vanuit je hart voor liefdevolle en gelijkwaardige (jeugd)zorg, onderwijs en sociaal domein - met Mascha Struijk

• #309 Mama, mag ik naar huis toe? - Jesse van Venrooij (FilmMoment | Ethics Filmservice)

  "Mama, mag ik naar huis toe?" - over liefde, verlies en wat je als professional eigenlijk niet wilt voelen. Sommige verhalen laten je niet meer los. Dat had ik met de documentaire "Mama, mag ik naar huis toe?", die ik al een jaar geleden heb gezien. De documentaire laat van dichtbij voelen wat het betekent als je kind in een pleeggezin opgroeit – gezien door de ogen van ouders, een perspectief dat we te vaak missen --> NU te zien in de bioscoop! Documentairemaker Jesse van Venrooij vertelt in afl 309 van de Professional vanuit je hart Podcast hoe hij de verhalen van ouders vastlegde zonder oordeel, zonder beschuldiging, zonder voiceover. Zij vertellen hun eigen verhaal, en je voelt wat er onder de oppervlakte leeft. De film heeft mij diep geraakt, als professional en als moeder. Boosheid, verdriet, hoop, je groot houden voor je kinderen. Het komt allemaal voorbij. Jesse wilde vooral laten zien hoe groot de wens tot verbinding is: tussen ouders, pleegouders en professionals die allemaal proberen goed te doen. En hoe verrekte ingewikkeld dat soms is.  We praten over vragen die ertoe doen: Wat gebeurt er als je écht luistert? Wie is er eigenlijk voor de ouders? Hoe organiseer je menselijkheid in een systeem dat vooral wil beheersen en beschermen? Jesse pleit voor meer aandacht voor de ouder die achterblijft als een kind naar een pleeggezin gaat. Het verlies is zo groot. Want ook als het je niet lukt om voor je kind te zorgen, je blijft toch de ouder. Zijn film nodigt organisaties uit om in de spiegel te kijken: draait het om het kind alleen, of kijken we naar het hele gezin? Stichting Like a buddy doet fantastisch werk om ouders te steunen, maar het is ook iets waar wij als professionals meer verantwoordelijkheid voor zouden moeten nemen. Want hoe gek is het eigenlijk als je alleen achter blijft als je kind uit huis gaat, of dat nou naar een pleeggezin of een groep is.  Zie www.mamamagiknaarhuistoe.nl voor meer info over de documentaire.  Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website. Stuur de link door naar je collega's, en leuk als je een reactie achterlaat!  

  --------  

  58:34

  --------

  58:34
• #308 Waar zijn de ouders?? over gelijkwaardigheid in zorg en hulpverlening

  'Waar zijn de ouders*?? over gelijkwaardigheid in zorg en hulpverlening We zeggen vaak 'we betrekken de ouders' als we een plan maken of nadenken over wat het beste is voor een kind, jongere, of meerderjarige in de gehandicaptenzorg.  Daarmee zie je meteen hoe scheef het eigenlijk is.  Want ouders, broers, zussen, vrienden - zij horen er gewoon bij. Zij maken deel uit van het leven van degene die je wilt helpen/ steunen/ verzorgen. Ouders zouden niet 'uitgenodigd moeten worden', maar vanzelfsprekend aanwezig zijn. Niet zonder de jongere/ zorgbehoevende, maar ook niet zonder de belangrijke naasten! Want zij blijven en maken deel uit van het leven, wij verdwijnen weer als we een andere baan krijgen of de beschikking afloopt. Gisteren las ik een post van Karin Zwennicker op Linkedin, die raakte me diep. Dit moet beter! Hoe doen jullie dat in jullie organisatie? Hoe doe jij dit zelf? Voer je gesprekken op jullie kantoor/ de groep/ de woning? Of spreek je af bij de mensen thuis? Want de plek waarop je afspreekt, zegt iets over wie in the lead is. Het heeft invloed op de vorm, het tempo en de inhoud van het gesprek. Veel mensen voelen zich niet op hun gemak in een officiele kantoor-omgeving, waarom voeren we dan de meest ingewikkelde gesprekken juist daar? Ouders/ naasten kennen hun kind in ieder geval langer dan wij, en vaak ook beter. Ze weten misschien minder van de specialistische hulpvraag, maar weten wel dat iemand het liefst de Ocean-geur heeft als douchgel. Of dat je het beste een gesprek kan voeren terwijl je pistache-nootjes pelt. Of dat iemand rustiger slaapt met een badstof hoeslaken in plaats van een jersey. Gelijkwaardigheid begint bij erkennen dat wij helemaal niet zo belangrijk zijn, maar dat we vanuit onze kennis en kunde kunnen aanvullen. Dat zij 'de regie hebben', en niet wij. Deze aflevering is een hartgrondig pleidooi voor iets dat alle professionals zich goed moeten realiseren en ernaar handelen: Eigen mensen zijn belangrijker dan professionals - of je ze nou netwerk, naasten of een andere mooie beschrijving geeft. Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website. En deel m gerust met collega's die m zouden moeten horen ;-) *waar ouders staat, bedoel ik dichtbije naasten met een verantwoordelijkheid, juridisch of in de praktijk. Kunnen ook kinderen zijn, broers, tantes, of iemand die de rol van wettelijk vertegenwoordiger heeft.

  --------  

  30:36

  --------

  30:36
• #307 Angst, woede of liefde: wat stuurt jouw keuzes?

  "Angst, woede of liefde: wat stuurt jouw keuzes?" Wat zit er eigenlijk ónder of achter je gedrag? Je gevoelens en emoties hebben heel veel invloed, en als je wilt groeien als sociale professional is dit een fantastisch onderwerp om in te duiken.  Je professionaliteit neemt toe naarmate je je meer bewust bent van wie je bent, wat je drijft, en als je je reacties kunt afstemmen op wat er op dat moment nodig is.  Dezelfde actie vanuit een verschillende emotie heeft een totaal ander effect. Je kunt stil zijn omdat je bang bent, omdat je woedend bent en je in zit te houden of omdat je ziet dat jouw mening op dit moment voor de ander niet helpt. Dit verschil is voelbaar.  Handelen en reageren vanuit liefde - wat overigens ook soms heel scherp of kritisch kan zijn - kan leiden tot meer verbinding, terwijl handelen vanuit angst of woede vaak isoleren of zelfs schade toebrengen aan de ander of de relatie.  Hoop betekent dat je gelooft dat het beter kan worden, ook al weet je dat niet zeker en weet je niet hoe.  Ik kies iedere dag weer radicaal voor de drijfveren liefde en hoop. Dat lukt heus niet altijd en in iedere situatie, maar ik doe wel mijn best. Omdat ik geloof dat de wereld daardoor een beetje mooier wordt. Doe jij mee? Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website. Leuk als je een reactie achterlaat!

  --------  

  25:12

  --------

  25:12
• #306 Verschuil jij je achter de regels of durf je eerlijk te zijn?

  "Verschuil jij je achter de regels of durf je eerlijk te zijn?" We zeggen het zo makkelijk: “Het mag niet van het protocol” of “Zo doen we dat hier altijd”. Maar wees eens eerlijk: gebruik jij de regels soms óók als excuus? Omdat het veiliger voelt dan het ongemakkelijke gesprek voeren? Verantwoordelijkheid nemen, wat betekent dat eigenlijk? En hoe werkt dat in hiërarchische relaties, zoals in (jeugd)zorg, onderwijs en sociaal domein? Een verdieping op de vorige aflevering: het gaat ook om mede- en samen-verantwoordelijkheid. Niet alles ligt op jouw schouders. In deze aflevering onderzoek ik hoe wij als professionals vaak met onze verantwoordelijkheid omgaan. Door alles zelf te willen dragen, ons te verschuilen achter regels of protocollen, of door de ander vooral als ontvanger te zien. Het gevolg? Wij hebben het druk, mensen voelen zich afhankelijk, de relatie is ongelijkwaardig en er is weinig echte verbinding.  Dat kan anders. Als we durven te kiezen voor eerlijkheid en gelijkwaardigheid, wordt verantwoordelijkheid lichter. Het vraagt lef om niet te redden, maar te delen. Om niet te verschuilen, maar te zeggen wat er écht speelt. Om op zoek te gaan naar wat de ander kan betekenen.  Zo worden relaties gelijkwaardiger, en daarmee ook duurzamer. Hebben wij het minder druk, en voelt het werk minder zwaar. Dat is superbelangrijk! Samen verantwoordelijkheid dragen kan pas echt als we de hierarchie onder ogen durven zien en inzetten op gelijkwaardigheid.  Luister de Professional vanuit je hart Podcast via je favoriete podcastapp, Spotify, YouTube of de website!

  --------  

  31:34

  --------

  31:34
• #305 Wie draagt de verantwoordelijkheid? Jij, ik of wij samen?

  "Wie draagt de verantwoordelijkheid? Jij, ik of wij samen?" Heb jij ooit stilgestaan bij hoe sterk wij vasthouden aan 'persoonlijke' verantwoordelijkheid? Die gedachte houdt me bezig na weer een intens blok Ubuntu-leergang waar ik me steeds bewuster word van wat wij zijn kwijtgeraakt: de kracht van samen.  We zeggen vaak: “Iedereen is verantwoordelijk voor zichzelf.” Maar wat betekent dat eigenlijk in de praktijk? In onze westerse cultuur leidt dat vaak tot buitensluiten: wie faalt, wie kwetsbaar wordt of wie “niet meekomt”, valt uit de groep. Of we geven het door aan het systeem – een instelling, een verzekering, een straf. Ubuntu – “Ik ben doordat wij zijn” – biedt een ander perspectief. Het laat zien dat verantwoordelijkheid nooit alleen van jou is, maar altijd ook van ons. Fouten of pijnlijke situaties zijn geen reden om iemand weg te zetten, maar juist een uitnodiging om als gemeenschap samen te komen. In deze aflevering onderzoek ik hoe wij – in zorg, onderwijs en samenleving – vaak mensen buiten beeld laten, en wat er gebeurt als we de vraag durven stellen: Waar zijn wij tekortgeschoten? Dit is een liefdevolle confrontatie: over hoe we buitensluiten zonder dat we het doorhebben, en hoe we weer kunnen leren om in-plaats-van-weg te kijken. Kleine stapjes, dichtbij huis, maken groot verschil. Want samenleven lukt niet als we allemaal toekijken. Luister de Professional vanuit je hart Podcast via alle bekende podcastkanalen, Spotify en Youtube. Leuk als je reageert. Stuur m door aan collega's als je het waardevol vindt, en vergeet vooral niet je te abonneren :-)  

  --------  

  32:25

  --------

  32:25

Meer Onderwijs podcasts

Trending Onderwijs -podcasts

Over Professional vanuit je hart voor liefdevolle en gelijkwaardige (jeugd)zorg, onderwijs en sociaal domein - met Mascha Struijk