Hoe Maak Je Het?

• #51 met Irma Boom, Zij maakt boeken en zet galerie EENWERK voort, opgericht door haar man Julius Vermeulen, die te gast was in aflevering 2

  Irma vertelt over de opening van de meest recente tentoonstelling, met een werk van Alex da Corte, getiteld BAM! BAM! BAM! De expositie is een samenwerking met Sadie Coles HQ, in het kader van EENWERK HELLO. Dit is een nieuw initiatief, onderdeel van de vier tentoonstellingen die jaarlijks gemaakt worden, waarin Irma een werk wil tonen in coöperatie met een internationale galerie. Zij vertelt dat Julius' grote kracht als galerist was om bezoekers te blijven verbazen. Grote namen en onbekende namen wisselden elkaar af in de 48 tentoonstellingen die hij in zeven jaar samenstelde. Door zijn keuzes creëerde hij een verrassend diagram met uitschieters, aldus Irma. Ter ere van Julius maakte zij dit voorjaar de tentoonstelling 'I'm still here', een uitspraak die hij deed op zijn laatste dag. Het ene werk (naast poëzie van zijn ouders en foto's) dat werd getoond waren twee klokken die in het begin dezelfde tijd aangeven maar steeds meer uit elkaar gaan lopen. 'Perfect Lovers' heet dit werk van Felix Gonzales Torres, waarbij de klokken uiteraard Julius en Irma symboliseerden.Naast het runnen van galerie EENWERK is Irma vooral boekenmaker. Het pand van EENWERK en Irma Boom Office lopen in elkaar over.Op dit moment werkt ze aan verschillende boeken; voor Tilda Swinton, voor een tentoonstelling in Eye, voor Steve McQueen en voor Nick Cave. Irma ontwerpt voor Het Rijksmuseum en ze werkt nu aan een boek en tentoonstelling voor het Japanse Muji in Tokyo. Werken doet zij het liefst 's nachts, in absolute stilte. Die concentratie is nodig, want elk boek is anders, zij werkt niet routineus. Een proces waarin zij telkens weer opgaat en waar zij in deze aflevering uitgebreid over vertelt. Een aflevering over analoog werken, intuïtie en over een maakproces als zoektocht waarvan je niet weet waar het zal eindigen. Althans, aan het einde ligt daar altijd 'dat ding', in Irma's woorden. Dat boek, die ene unieke publicatie. Mooi of lelijk, dat maakt niet uit, want het komt van binnenuit.

  --------  

  34:52

  --------

  34:52
• #50 met visueel ontwerper en animator Cristina Garcia Martin

  In deze aflevering, visueel ontwerper enanimator Cristina Garcia Martin. Ze vertelt over haar eerste crowdfund campagne voor een bijzonder project met animaties van haar hand, gebaseerd op de fresco's van Giotto (di Bondone), die inmiddels succesvol is afgesloten!De opname vond plaats in het Wereldmuseum in Amsterdam, in de keuken van de semipermanentetentoonstelling 'Raad van de Raaf', waar Cristina een groot aantal tekeningen en animaties voor leverde. Een doe-tentoonstelling voor klimaathelden, waar kinderen vanaf 6 'ideeën kunnen verzamelen voor een betere wereld'. Cristina werkt vooral met de hand, maar daarna kost het nog vele uren op de computer om het met de hand getekende werk te transformeren in een animatie die toch een analoge uitstraling heeft. Ze vertelt verder over animaties voor een concert van Brahms, gecombineerd met een vertelling, voor een voorstelling in onder meer het Amerikaanse Philadelphia. Cristina heeft sowieso veel verschillende opdrachtgevers, zoals een landgoed hotel en een wijnmaker. Een van haar favoriete opdrachten waren de animaties voor het klassieke sprookje Peter en de Wolf, voor een app van het Concertgebouw Orkest met digitale uitgeverij Follow a Muse, waarvoor zij ook een prijs ontving: De gouden apenstaart, toegekend door een kinderjury voor digitale producten. Naast animaties maakt zij ook af en toe illustraties, zoals voor Het Parool en voor een aantal boeken met Micha Wertheim. Een boek heeft een andere levensduur dan een animatie of een ander vluchtig medium, aldus Cristina. Een van haar eerste opdrachtgevers was, naastde VPRO, uitgeverij Plint, waarvoor zij verschillende illustraties maakte van dieren. Het dierenrijk, flora en fauna, dat zijn onderwerpen waar zij erg graag mee werkt en veel plezier uithaalt. Veel mensen waren ook onder de indruk van de animaties die zij maakte voor Maartje Duin; een ode aan Duin's vader, die sterrenwachter was en al jong Alzheimer kreeg. Gelukkig wordt zij van dingen maken, dagelijks kleine uitdagingen aangaan die niet verder reiken dan haar tekentafel en die lukken. Ga als mens de uitdaging aan, verleg steeds een beetje je grens en het gevoel dat volgt na zo een succesmoment, is waar Cristina gelukkig van wordt. En is tevens en mooie levensles voor iedereen natuurlijk! Benieuwd naar het werk van Cristina? Surf dan snel naar allthingsmoving.com voor een ware schatkamer aan illustraties en animaties en een overzicht vanhaar vele projecten.

  --------  

  18:24

  --------

  18:24
• #49 met stand up comedian Mino van Nassau van Comedy City

  In deze aflevering stand up comedian (én clubeigenaar) Mino van Nassau. Opgenomen vlak voor een show in de zaal van Dudok in het centrum van Den Haag, waar zijn Comedy City gevestigd is.Mino snakt heel erg naar de zon, en die scheen tijdens de opnamen, begin mei, gelukkig een aantal dagen fel. Hij draaide een zwaar seizoen met een aantal shows achter elkaar met zijn Comedy City (comedycity.nl), de éérste echte comedyclub van Den Haag en wellicht de grappigste van Nederland als je van rauw ongecensureerd humor houdt. Mino vertelt dat hij iemand is die heel veel zaken leuk en interessant vindt maar na een succes weer iets anders wil proberen. Bij comedy had hij echter al snel het gevoel: dit wordt mijn eindbestemming. Het is geen makkelijke wereld, de artiestenwereld. Er komt, behalve talent, veel bij kijken, legt hij uit. Niet alleen het publiek moet je leuk vinden maar de grote theaters, de televisiewereld en dat soort 'eilandjes' moeten je ook de ruimte en tijd gunnen om je ding te kunnen doen. Met een knipoog vertelt hij dat hij 'nu echt zijn graf heeft gegraven' als het op een kans bij het grote publiek aankomt, omdat hij een eigen comedy club is begonnen. En dat is lastig, want of je speelt of je runt een club, is de ietwat oubollige gedachte in het wereldje.En dat terwijl hij toch al een tijdje bezig is en in de afgelopen jaren op verschillende internationale podia heeft gestaan. Nederland is en cabaret-land, met vooral cabaretpubliek, vertelt Van Nassau. Dus toen hij dat merkte bij zijn eerste poging als stand up comedian, besloot hij dat het grote succes waarschijnlijk niet voor hem in Nederland was weggelegd. Maar niet voor lang. Want na een avond bij de Comedy Club in Amsterdam dacht hij: 'Wacht even, sorry, is dit grappig? Dit kan ik beter'. Dus begon hij nieuwe grappen te schrijven en veel te oefenen om een solide act in elkaar te draaien. Hij deed mee aan de internationale wedstrijd, The Funniest Person in the World. Hij kwam steeds verder in deze wedstrijd, waardoor hij een uitnodiging ontving van de bedenker van Funniest Person in the World, om in zijn club in Los Angeles te komen spelen. En daar stond hij dan opeens, in clubs samen met Kevin Hart en Steve 'O'. Mino kreeg de kans om in de VS te blijven maar was ook een vader met een gezin en jonge kinderen in Nederland én eigenaar van een goed lopende sportschool, dus besloot hij dat avontuur niet aan te gaan. Terug in Nederland werd hij weer geconfronteerd met het feit dat het in ons land belangrijk is dat mensen je mogen. En 'dat is het probleem met Mino. Hij is niet likable maar wel funny', zegt hij daar zelf over. Dat was het moment waarop hij besloot een eigen club te beginnen. Toch geeft hij toe dat diep in zijn hart hij erkenning wil krijgen voor zijn eigen stand up. En zo zijn er meer; ijzersterke comedians die het toch niet redden. Dat is het laatste puzzelstukje voor hem op dit moment, terwijl hij zijn eigen club runt, om te kijken hoe hij tóch die volgende stap naar het grote publiek kan maken. Op deze zeldzame momenten, waarop hij het even zwaar heeft, denkt hij vaak: wacht even, enjoy the ride. Want als je succes behaalt, weet hij uit ervaring, wil je weer verder naar het volgende succesmomentje. Geniet van wat je doet in plaats van je te verheugen op de eindbestemming. En de zon. De zon maakt hem, naast natuurlijk zijn familie, écht gelukkig. Dus het was fijn dat de temperatuur iets daalde een dag voor de opname, anders had dit gesprek wellicht niet eens plaatsgevonden...

  --------  

  13:23

  --------

  13:23
• #48 met architect Sjoerd Soeters

  Soeters opent het gesprek met te vertellen dat hij een beetje klaar was met Amsterdam - waar hij jarenlang zelf woonde en zijn bureau PPHP (Pleasant Places Happy People) had - en in 2020 verhuisd is naar Aerdenhout. Hij werd, na plannen te hebben ingediend voor een alternatief voor de geplande woningbouw in de Amsterdamse Sluisbuurt, door gemeenteambtenaren op straat uitgescholden. Soeters lacht er nu hartelijk om maar geeft aan dat het voor hem toen voelde dat het tijd was om uit de stad te vertrekken. In Aerdenhout bouwde hij een huis voor drie generaties en het buiten de stad wonen bevalt hem buitengewoon. Zijn bureau is weliswaar gestopt, maar met voormalig werknemers, die nu voor zichzelf zijn begonnen, werkt hij nog immer aan verschillende projecten. 'Met een potloodje een schetspapiertje en een liniaaltje, liefst 's nachts', zoals hij het zelf mooi zegt. Het vak van architect noemt hij 'een beetje van de rail geraakt', met wereldwijd opererende bureaus. Hij vraagt zicht bijvoorbeeld af waarom er over het algemeen wel verontwaardiging is in Nederland over landen als China of Bahrein op het gebied van mensenrechten, maar als een sterarchitect er een gebouw neerzet, hoor je weinig kritiek. Hij noemt de sterarchitecten antihelden, want architectuur moet voor Soeters gaan over het welbevinden van de gebruikers, niet die van de makers en investeerders. Ook de mix van categorieën (sociale, midden en hogere huur) in een stad vindt hij belangrijk, vandaar dat hij zich vanaf de jaren negentig ook is gaan bezighouden met stedenbouw. Daar heb je meer invloed op de samenhang van de gemeenschap en de openbare ruimte, wat je niet hebt als je alleen een gebouw neerzet. Een gesprek ook over zijn studietijd, visie en projecten, zoals Javaeiland, de binnenstad van Nijmegen en De Resident in Den Haag. Nadenken wat de condities zijn waaronder mensen, qua werken en wonen, gelukkig kunnen zijn. En na het opleveren ook teruggaan om te kijken wat er goed en fout is gegaan, waar je veel van kunt leren. Colleges geven zonder plaatjes, zodat je tot de kern van het proces van ontwerpen kunt duiken, het komt allemaal aan bod. In januari 2025 publiceerde Soeters het boek '12Huizen', waarin hij twaalf woningen die hij ontwierp tussen 1977 en 2020 presenteert en bespreekt. Elk ontwerp wordt geïllustreerd met plattegronden en fotoreeksen.

  --------  

  22:41

  --------

  22:41
• #47 met tatoeëerder en schrijver Tsunami

  In deze aflevering van Hoe Maak Je Het? is tatoeëerderen schrijver Tsunami te gast. Zij vertelt over haar tijd na de middelbare school. Wat ga je doen als je je diploma op zak hebt? Tsunami besloot eerst maar eens te gaan werken maar 'geld verdienden is leuk maar maakt me niet per se blij', legt ze uit. Daarom gaat ze in gesprek met iemand van degemeente die haar het project Soundworks aanbeveelt. Bij Soundworks kunnen jongeren onder begeleiding in Paradiso in acht weken tijd kennis maken met demuziekindustrie in de brede zin van het woord. Beats maken, teksten schrijven, samenwerken, netwerken; het komt allemaal aan bod. Tsunami vertelt over schrijven en tekenen, de twee dingen waar zij plezier uithaalt en zichzelf in kwijt kan. Dat uit zich op dit moment in het schrijven van rapteksten en het zetten tatoeages (check hiervoor op Instagram @wave8ink), met als bijzonder hoogtepunt het zetten van een eerste tatoeage bij haar eigen moeder. Een gesprek over inspiratie, wat geluk en succes is en het verzamelen van fijne mensen om je heen.

  --------  

  11:02

  --------

  11:02

Meer Zaken en persoonlijke financiën podcasts

Trending Zaken en persoonlijke financiën -podcasts

Over Hoe Maak Je Het?

Hoe Maak Je Het?: Podcasts in familie