Powered by RND
PodcastsOverheidDemocratie in uitvoering
Luister naar Democratie in uitvoering in de app
Luister naar Democratie in uitvoering in de app
(2.067)(250 021)
Favorieten opslaan
Wekker
Slaaptimer

Democratie in uitvoering

Podcast Democratie in uitvoering
Marije van den Berg
Democratie in uitvoering is een podcast over democratie, gemeenschapskracht en het bestuur dat daarvoor nodig is. In elke aflevering spreekt host Marije van de...

Beschikbare afleveringen

5 van 32
  • Zonder bestaanszekerheid geen gezondheid | Met Anna Hiemstra (Pharos) en Ruud Dorenbos (Platform 31)
    Arme mensen leven korter en zijn vaker ziek, en dat is niet hun eigen schuld. Dit kan anders.We weten al tientallen jaren dat er een grote samenhang is tussen gebrekkige bestaanszekerheid en ongezondheid. Bij mensen met geldproblemen en in onzekerheid over werk, wonen en welzijn, stapelen zich vaak andere problemen op. Zo zijn mensen in zo'n slechte situatie drie keer zo vaak depressief. Het omgekeerde is even zo waar. Niemand zo arm en bestaans-onzeker als chronisch zieken en mensen met een beperking.Toch pakken we het voorkomen van gezondheidsproblemen meestal alleen maar aan vanuit de context van zorg en gezondheid, zonder de achterliggende factoren als leefomstandigheden, bestaanszekerheid en sociale uitsluiting aandacht te geven.Dat moet en kan anders, vinden Anna Hiemstra en Ruud Dorenbos. Ik ga met ze in gesprek over een essay dat ze daarover schreven, met de heldere titel "Zonder bestaanszekerheid geen gezondheid". Anna werkt bij Pharos, Expertisecentrum Gezondheidsverschillen, en weet alleen over gezondheidsverschillen. Ruud werkt bij Platform 31, Kenniscentrum voor Stad en Regio, en onderzoekt bestaanszekerheid. Samen werken ze al tien jaar aan het programma GezondIn, waarmee ze gemeenten ondersteunen in een lokale aanpak van gezondheidsverschillen.** En ook dit keer natuurlijk de rubriek 'Alles wat je altijd al wilde weten over het staatsrecht, but were afraid to ask' met Geerten Boogaard. Met dit keer de vraag: waar staat eigenlijk dat gemeenten geen 'inkomenspolitiek' mogen bedrijven?**Sluit je aan!Sluit je aan op 25 november. Ga naar www.deltaplangezondheidsverschillen.nl. Dat is de beweging van Pharos om gezondheidsverschillen te verkleinen, juist ook in samenwerking met mensen buiten het sociaal en medisch domein.Pharos neemt het initiatief om mensen en organisaties samen te brengen en een landelijke beweging te starten om gezondheidsverschillen te verkleinen.Op 25 november starten we met een Open Space-bijeenkomst waarin we vertegenwoordiging uit al deze domeinen en de mensen om wie het werkelijk gaat, samenbrengen. Met als doel domeinoverstijgende initiatieven te laten ontstaan. Leerkringen. Werk je zelf bij een gemeente? Of bij een lokale partner die werkt aan bestaanszekerheid of gezondheid? Meld je dan aan ook voor de leerkringen rondom Bestaanszekerheid en Gezondheid die vanaf november van start gaan.Meer achtergrondinformatieHet essay van Anna en Ruud: "Zonder bestaanszekerheid geen gezondheid. Vier onmisbare adviezen voor een samenhangende aanpak 
van bestaanszekerheid én gezondheid"In Gezondheidsverschillen duurzaam aanpakken staat de visie op het verkleinen van gezondheidsverschillen met daarin  de voornaamste oorzaken en mechanismen die ervoor zorgen dat gezondheidsverschillen zo hardnekkig zijn. De negen principes voor de aanpak van gezondheidsverschillen geven richting om het beter te doen. De informatie is onderbouwd met wetenschappelijke kennis en praktijkervaring uit binnen- en buitenland.Rapport ‘Leven met ongezonde stress’ Met achtergrond informatie over de samenhang tussen gezondheid en geldzorgen. Met praktische tips voor het uitvoerend veld.Rapport ‘Experimenten regelluwe bijstand en basisbanen handvatten voor gemeenten’ Met een verdiepende analyse op twee experimenten in de bijstand die tevens veelbelovend zijn voor de gezondheid van mensen.Succesvol combineren van armoede- en gezondheidsbeleid Gesprekstool voor gemeenten om domeinoverstijgend beleid te formuleren.Themadocument Armoede, schulden en gezondheid. Armoede en gezondheid zijn sterk met elkaar verbonden. De stress die armoede veroorzaakt, is slecht voor je gezondheid. Hierin lees je hoe  je de brug  slaat tussen armoede, schulden en gezondheid in jouw gemeente.
    --------  
    49:48
  • Waar een wil is, is een wet | Met Esmee Driessen over juridische én andere logica's die gemeenschapskracht kunnen versterken
    'Stimulering en facilitering van burgerinitiatieven door de overheid'. Zo heet het boek dat Esmee Driessen schreef na jarenlang onderzoek naar de 'dienende overheid' bij allerlei bewonersinitiatief.Ik heb Esmee leren kennen omdat ze als 'staats- en bestuursrechtexpert' heeft geholpen bij de Modelverordening Burgerparticipatie vanuit het perspectief van actieve bewoners die LSA Bewoners onlangs de wereld in stuurde. Vorige week promoveerde ze op haar onderzoek naar de manier waarop de overheid bewonersinitiatief kan ondersteunen. 'Want,' zo schrijft ze op haar achterflap, 'vaak zijn overheden enthousiast over de plannen die initiatiefnemers hen presenteren, maar toch blijkt het voor zowel de overheid als initiatiefnemers verre van eenvoudig om het initiatief van de grond te krijgen. Een veelgehoord knelpunt is dat ‘de wet’ initiatiefnemers en overheden in de weg staat.' Gelukkig heeft Esmee tal van drempels weggenomen! In haar proefschrift richt Esmée Driessen zich op een aantal rechtsgebieden die volgens initiatiefnemers en overheden beperkend werken.Ze onderzocht wat het betreffende knelpunt inhoudt, hoe de wet aan dit knelpunt tegemoet komt en of deze juridische oplossing ook een oplossing is in de realiteit van burgerinitiatieven en de hen faciliterende overheden. En ze heeft ook nog aanbevelingen die overheden en initiatiefnemers verder kunnen helpen.Haar boek: Stimulering en facilitering van burgerinitiatieven door de overheid, Over de invulling van de 'dienende overheid' bij derde generatie burgerparticipatieHet boek in online tijdschriftvormArtikel in EW Magazine over het UitdaagrechtDe Modelverordening die met hulp van Esmee is gemaakt
    --------  
    43:29
  • Uitsluiting by design | Met Illya Soffer van Ieder(in), vereniging van mensen met een handicap of chronische ziekte
    Uitsluiting by design. Daarover ga ik in een nieuwe podcastaflevering in gesprek met Illya Soffer, directeur van Ieder(in), de vereniging van mensen met een chronische ziekte of handicap. We hebben het over de te smalle normen van de Nederlandse samenleving en dat Nederland structureel mensen uitsluit. En waar we dus al jaren mee wegkomen als samenleving.En het gaat over de decentralisaties, over de manier waarop de politiek en het bestuur daarmee omgaat en hoe dat beter kan. Illya is van huis uit politicoloog, en we houden allebei van de overheid, dus het werd een gesprek ook over hoe het zou kunnen. Maar oef, wat stellen die instituties ons soms op de proef... Een gesprek dat veel kanten op gaat, en dat dus veel te lang werd. Hoorbare 'knips' waren onvermijdelijk, helaas. (Ik kreeg op mijn kop van eindredacteur Andy van Studio Lijn 14... )En natuurlijk ook deze aflevering weer de rubriek "Alles wat je altijd al wilde weten over het staatsrecht, but were afraid to ask" waarin ik Thorbeckehoogleraar Geerten Boogaard dit keer vraag waar decentrale politiek en besluiten nu voor nodig zijn als het gaat om algemeen geldende mensenrechten..?(En hoera, het is aflevering 30! 💃 🎉 🎂 )
    --------  
    49:44
  • Opening Week van de Rechtsstaat | 'Een repeterende breuk in onze sociale systemen'
    "We hebben tot nu toe verzuimd om wetten te maken en staatsgedrag te vertonen die onze democratische gemeenschap niet alleen als uitgangspunt hebben. Maar die een democratische gemeenschap ook als uitkomst hebben." Een repeterende breuk in onze sociale systemenLezing uitgesproken in aanwezigheid van leden van Tweede Kamer, de voorzitter van de Eerste Kamer, de vice-president en leden van de Raad van State, de president van de Hoge Raad, de voorzitter van de Raad voor de rechtspraak en hun gasten. (Ja, Marije was nerveus.)“Hoe gaat het met u? Als u uw woonlasten kunt betalen zonder er een boterham minder om te hoeven eten, schat ik in: best goed. En als ik de directeur van De Nederlandse Bank Klaas Knot, serieus neem, en waarom zou ik dat niet doean, is die aanname ook best logisch. Want het gaat goed met de Nederlandse economie. Maar, stelt Knot:‘Het economische succes komt niet gelijkelijk bij verschillende groepen in de samenleving terecht.’ Er is kennelijk geld genoeg. Je moet er alleen aan zien komen. Er is een groep mensen in onze samenleving die dus niet in staat is om dit geld te ontvangen. De rest van de mensen, wij dus, zeggen dan dat deze mensen ‘doenvermogen’ missen.Daar kun je hulp voor krijgen. Niet van een advocaat, een accountant of een politicus met voldoende invloed. Nee, mensen die de prijs van ons economische succes betalen, vaak met dikke rente, kunnen terecht in de bibliotheek of in de BOP op de Willem Klooslaan waar een lieve vrijwilliger of maatschappelijk werker zit. Die gaat ze helpen om hele kleine stukjes van dat vele geld alsnog te pakken te krijgen. Voor hun woonarmoede, chronischeziekte-armoede, menstruatiearmoede, sportclubarmoede, witgoedarmoede, schoolspullenarmoede, winterjasarmoede, vervoersarmoede, de armoede omdat hun euro’s het tochtige corporatieraam uitwaaien en voor de  ontbijtarmoede van hun kinderen. Ze gaan dan gezellig samen van alle kastjes naar alle muren wandelen. Ook goed tegen de eenzaamheid.Ach, ik hoef u dit allemaal niet te vertellen, want de boter op ons hoofd loopt langs onze slapen. Wij zijn immers coproducenten van deze ellende, u en ik. Want ik ben dan wel actieve bewoner en maatschappelijk initiatiefnemer, maar ik was ooit ook gemeenteraadslid, ik ben nu onderzoeker in het publieke domein en rekenkamerlid en dus produceerde ik een deel van deze ellende. En u vast ook, met een van uw staatspetten op. Dus we vinden dit allemaal ook heel erg en willen dat er nu echt, maar dan echt en snel een beetje, eindelijk eens echt iets aan moet gebeuren. En alom is de sussende de oplossing: we moeten meer in gesprek gaan met “de mensen voor wie we het doen”. Dat betekent meestal slechts een klein afgezet stukje invloed. Een 'burgerlosloopgebied'.En natuurlijk luisteren naar ‘de mensen in de uitvoering’. Niet top down, maar bottom up. Dat levert meestal op dat we die mensen de beleidsbubbel in zuigen en ze vervolgens in een onveranderde wereld weer uitspuwen. Het vinkje achter de 'uitvoeringstoets' kan gezet.Want onze instituties kunnen zich ondertussen al jaren niet goed verhouden tot de enorme complexiteit en diversiteit in de samenleving. Dat levert de giftige cocktail van sturingsdrift en onkunde op waar de beleidsbubbel zich mee vult.‘Er is een reëel gevaar dat de overheid straks regeert over een papieren berg, terwijl de maatschappelijke werkelijkheid volstrekt anders is,’ zei Saskia Stuiveling van de Algemene Rekenkamer in 2003. Toen heette zo’n rapport nog neutraal ‘Tussen beleid en uitvoering’. Anno vandaag zitten we Klem tussen balie en beleid en zien we Ongekend onrecht en Eigentijdse ongelijkheid. Wij hebben deze kuil met zijn allen gegraven. Met allerlei goede intenties gebruikmakend van onze sociale systemen en logica’s van besturen, politiek bedrijven, recht spreken en ambtelijk loyaal uitvoeren, met een beetje vakmanschap en expertise en her en der wat tegenspraak. Inmiddels is de kuil zo diep dat we er niet meer uit kunnen en we op de bodem in het pikkedonker Blind voor mens en recht zijn geworden.Onze oplossing daarvoor? Harder graven. Nog meer regelingen, doelen, pilots, rijksoverheidsprogramma’s en deals, meer beleid, meer tafels, meer akkoorden, meer onderzoek, meer ambtenaren, meer commissies, meer Remkes en meer spuks.De mensen die achterstand ervaren, en over het algemeen niet deze staatsgraafmachine bedienen, hebben de hoop opgegeven dat het beter wordt. En dat klopt. Daar hebben ze afdoende bewijs voor.Erger nog: dit is de bedoeling van onze overheidssystemen. ‘Huh?’ denkt u nu wellicht. Daar kom ik zo op. Eerst moeten twee misverstanden uit de weg. Eén. Het misverstand dat de staat, bestuurders en politici, dat die onze samenleving besturen. Want burgers zijn niet op aarde om bestuurlijke ambities te verwezenlijken. (Dat is voor u allen natuurlijk een open deur, maar ik zet hem toch even open. Gewoon, voor de zekerheid.)En twee: het misverstand dat beleid en wetten er zijn om de samenleving mee te besturen. Ze zijn er om de staat mee te besturen, zodat die de juiste dingen doet in onze gemeenschap van vrije mensen. Lukt dat? Ook daarover zei Klaas Knot dit: ’Veel mensen voelen niet hoe goed het gaat.’ Laat dit zinnetje even tot u doordringen. ‘Veel mensen voelen niet hoe goed het gaat’. Een wonderlijk zinnetje. Want wat gaat er dan goed? De woonlasten zijn voor enorme groepen mensen onvoorstelbaar veel te hoog. Er zijn thuiszittende kinderen omdat het onderwijs niet passend te krijgen is. Een chronische ziekte of handicap betekent vaak levenslang armoede. Insecten verdwijnen waar je bij staat. Schiphol, Tata en Chemours blijven omwonenden ziek maken. De jeugdzorg is kapot en onze oplossing is boemerangbeleid: nog meer van weer hetzelfde. Er is een toename van dakloosheid en, godbetert, laaggeletterdheid. Ik wil Knot toeroepen: ‘Veel mensen voelen niet hoe slecht het gaat!’Dingen kunnen tegelijk waar zijn. Dat betekent dat er iets is met ongelijke gevallen. Dat is hier natuurlijk ook zo.Vorig jaar schreef het SCP het schokkende rapport ‘Eigentijdse ongelijkheid’. Ze gebruiken daarin weer het woord ‘klassensamenleving’. Ze onderzochten ons aller economisch kapitaal (opleiding, baan, inkomen bezit), sociaal kapitaal (‘wie we kennen’), ons cultureel kapitaal (‘waar je bij hoort’) en ons ‘persoonskapitaal’: gezondheid en aantrekkelijkheid.  Twintig procent van de Nederlanders heeft het over die gehele linie bijzonder getroffen. Daar behoor ik toe, en het grootste deel van mijn kinderen. Eén op de zes Nederlanders heeft een achterstand op ál deze vier terreinen. En die achterstand is structureel. Dat zijn wij, in deze zaal, vermoed ik, niet. Voilà: een klassensamenleving.We halen allerlei normen niet, die we elkaar op papier wel beloven. De norm van publieke kwaliteit: dubbel glas, leren lezen, incontinentieluiers, ontbijt, een psychiater als je kind in zichzelf snijdt, rijdende treinen. Of dat je huis niet instort door staatshandelen. The basics.De norm van staatsrechtelijke kwaliteit. Dat de staat zich aan zijn eigen wetten houdt, navolgbaar is, en geen misogyne of racistische dingen doet, bijvoorbeeld.En die van gemeenschaps- of democratische kwaliteit: ruimte om meer dan financiële waarden met elkaar te wegen. Plek om mensen tegen te komen, om samen iets te bedenken, iets te gaan doen of je ergens hard voor te maken. Zeggenschap in de gemeenschap houden, waar hij hoort, en trouwens ook goed werkt.  Niets over ons zonder ons.We halen die kwaliteitsnormen niet. Ik ga eens niet de Groningers er met de haren bij sleuren, maar pak het leerlingenvervoer, de busjes voor kinderen met een handicap of chronische ziekte die niet in de buurt op school kunnen. Daar gaat al jaren op sommige plekken ongelofelijk veel mee mis. Op zich al schandelijk. Maar op andere plekken zijn die kinderen en dus hun ouders gelukkig best blij. Zij hebben wél chauffeurs die ze snappen, géén drie uur per dag (!) reistijd, en kleuters met een handicap worden er niet een hele dag vergeten in een geparkeerd taxibusje (ik verzin dit niet). Dat oordeel van kinderen en ouders, mag geen rol spelen in Europese aanbestedingen. Het uitgangspunt is namelijk niet dat ‘wij’ als inwoners, als gemeenschap, tevreden zijn, maar dat iedereen die dat wil een gelijke kans moet krijgen op het verwerven van de overeenkomst voor leerlingenve...
    --------  
    24:29
  • Overheidscommunicatie werkt op drijfzand en dat moet anders | Met Renata Verloop over overheidscommunicatie die werkt vanuit en voor de gemeenschap
    Het werd weer eens tijd om Renata Verloop aan tafel te hebben. Want zij is mijn favoriete expert over overheidscommunicatie. Renata kun je kennen uit eerdere afleveringen: die waarin we het begrip 'usual suspects' dood verklaard hebben, en eentje waarin we het begrip 'vertrouwen in de overheid' uitgeplozen hebben.Of je kent haar van haar scherpe stukken en commentaren op LinkedIn en van het boek dat ze schreef met haar collega Aart Paardekooper: Communiceren met focus. Daarin beschrijven ze een aanpak om teams communicatie bij de overheid van veel meer waarde te laten zijn. Zij stellen alweer een jaar of twee bij talloze teams communicatie de vraag: welke impact maakt jouw werk? En komen tot wat ontluisterende ontdekkingen.Juist ook als je niet 'van communicatie' bent ga je dit een leuk gesprek vinden (en het boek moet je ook maar lezen), omdat het je inzicht geeft in hoe het beter kan, en dat is ook belangrijk voor bestuurders, beleidsmensen en loslopende bewoners. Want uiteindelijk draait overheidscommunicatie over het contact tussen gemeenschap en overheid. En wie gaat dat nou niet aan?Ze is hard bezig met een nieuw boek, en dat verschijnt hopelijk nog dit jaar, want daarin geeft ze een antwoord op de vraag: hoe kunnen teams commmunicatie bij de overheid bijdragen bij het werken vanuit en voor de gemeenschap?---En in de rubriek 'Alles wat je altijd al wilde weten over het staatsrecht, but were afraid to ask' stel ik de vraag aan Thorbecke-hoogleraar Geerten Boogaard: stelt het staatsrecht grenzen aan overheidscommunicatie?---Voorbeelden en leesvoer uit het gesprek met RenataStevig adviseren met behulp van de 4A’s: van Ambitie naar Acties en via Analyse naar AdviesAanpak Dordrecht om het gebruik van minimaregelingen te bevorderen (op basis van gedegen analyse!)Het belang van omgevingsanalyse en onderzoekEerste positieve ervaringen met de managementrapportageNiet profileren, maar positioneren‘Geldgestuurde communicatie’ is een fundamenteel probleem voor teams Communicatie en het vak overheidscommunicatie.En dat boek dus: www.communicerenmetfocus.nl Geerten Boogaard verwijst naar het proefschrift van Tjebbe Geldof, Politieke overheidscommunicatie.
    --------  
    49:54

Meer Overheid podcasts

Over Democratie in uitvoering

Democratie in uitvoering is een podcast over democratie, gemeenschapskracht en het bestuur dat daarvoor nodig is. In elke aflevering spreekt host Marije van den Berg iemand die daar iets van vindt, er iets mee wil en eraan werkt.Met de vaste rubriek 'Alles wat je altijd al wilde weten over het staatsrecht, but were afraid to ask' met Thorbeckehoogleraar Decentraal Bestuur Geerten Boogaard.Aan het woord komen ervaren experts, actieve bewoners, gemeenschapsgerichte onderzoekers, leuke ambtenaren, sociale ondernemers, betrokken bestuurders en bijzondere buitenstaanders.Voor een goed gesprek over hoe we de kwaliteit van onze democratie kunnen verbeteren.Marije van den Berg werkt aan gemeenschapskracht en de kwaliteit van het  bestuur als onderzoeker, schrijver, procesbegeleider en podcastmaker. Haar nieuwe boek De beleidsbubbel, En hoe we die liefdevol leeg laten lopen verscheen in mei 2023 en werd direct een bestseller. Het staat inmiddels op de Longlist Managementboek van het Jaar 2024.Ze schreef eerder het boek Stop. Stopstrategie voor organisaties, dat op de Shortlist Managementboek van het Jaar 2021 belandde. 
Podcast website

Luister naar Democratie in uitvoering, iBestuur Podcast en vele andere podcasts van over de hele wereld met de radio.net-app

Ontvang de gratis radio.net app

  • Zenders en podcasts om te bookmarken
  • Streamen via Wi-Fi of Bluetooth
  • Ondersteunt Carplay & Android Auto
  • Veel andere app-functies

Democratie in uitvoering: Podcasts in familie

Social
v7.1.1 | © 2007-2024 radio.de GmbH
Generated: 12/21/2024 - 1:12:18 AM