خاطرات تحصیلی نسل ما، قرین شادی‌های کوچک، و غم‌های بزرگ و ترس‌های نامتنهاهی است. رنگ‌های آن روزگار سیاه و خاکستری بود و عجیب است که وقتی از هم سن و سال‌هایم می‌پرسم آنها هم رنگ خاطراتشان را چنین توصیف می‌کنند. این قسمت سری به آن روزها زده‌ام، از آزارهای کوچک و بزرگی که می‌دیدیم و روان‌امان رنجور می‌شد و هیچ‌کس به بچه‌ها کمترین اعتنایی نداشت. برای همین آن عدهٔ معدودی که کودکی را به رسمیت می‌شناختند و برای کودکان آن زمان به زحمت تلاش می‌کردند تا رنگ و خنده و شادی بیاورند قابل تقدیر و بلکه تقدیس هستند.در این قسمت از آثار آقای معین عزیز ترانه‌های شنیدنی و خاطره‌انگیز گذاشته‌ام. خدا سلامت‌اشان بدارد که در تمام این سال‌ها اصالت و شخصیت و انتخاب صحیح و سالم خودشان را حفظ کردند. می‌دانم که وظیفه داریم اسامی آهنگسازان و ترانه سرایان این آثار به راستی زیبا را هم بیاوریم، اما از همین جا به این بسنده کنم که بزرگی و هنر بی‌نظیرشان برای همیشه در دل و جان نسل ما - حتی آنهایی که از کار در وطن محرومشان کردند - باقی مانده و خواهد ماند. سپاس از اینکه نوش جان را می‌شنوید و به دیگران معرفی می‌کنید. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
--------
55:53
--------
55:53
نوش‌جان شماره شانزدهم
ما نسلی هستیم در میانه، نه کاملاً با تکنولوژی خو گرفته‌ایم و نه قادریم که گریبانمان را از دستش رها کنیم. بی‌وقفه تلاش می‌کنیم که از پیچیدگی‌های زندگی جدید سر دربیاوریم و همان‌قدر هم حسرت روزهای کم دغدغهٔ گذشته را داریم. به راحتی زندگی جدید هم معترفیم... خلاصه در گیر و دار سختی افتاده‌ایم.این شماره موسیقی‌ها را از آثار فریدون فرخزاد انتخاب کرده‌ام. مرد فوق‌العاده‌ای که شاید در زمان خودش چندان درک نشد. شاعر بود، خواننده و ترانه‌سرا و آهنگساز بود، دکتری علوم سیاسی‌اش را در آلمان گرفته و چنان زیر و بم زبان آلمانی را می‌دانست که برندهٔ بزرگترین جایزه شعر و ادب آلمان در یک سالی شده بود. یادش بخیر Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
--------
56:45
--------
56:45
نوش‌جان شماره پانزدهم
اینکه آدمی سر و شکل به قاعده‌ای داشته باشد خوب است. حرفی نیست، اما به نظر من آنچه که همهٔ ما را در این روزها به صرافت لاغری انداخته بیشتر ازهر چیز «بازار» است. بازار مصرف با القای حس زشتی و ناکافی بودن به ما، کالاهایش را می‌فروشد. نمی‌گویم از امروز برای مقابله با این حس هر چه می‌خواهیم بخوریم، نه. فقط می‌خواهم بگویم حواسمان باشد که بی‌خود و بی‌جهت اسیر القای تبلیغات نشویم. آنها از ایجاد حس ناکافی و زشت و بی‌قاعده بودن در ما سود می‌برند. من خود برای سال‌ها قربانی این وضع بوده‌ام...موسیقی‌های این قسمت را از آثار نوش آفرین انتخاب کرده‌ام. دختر زیبا و خوش صدایی که سال‌هاست بی‌حاشیه و سر و صدا برای ما آهنگ‌های به یاد ماندنی خوانده و به جزئی از خاطرات خوب نسل ما بدل شده. امروز هم که خانم محترم و میانسالی است همچنان زیبایی و وقارش را حفظ کرده. برایش آرزوی سلامتی دارم، برای همهٔ آنهایی که زندگی را زیباتر و نرم‌تر و مهربان‌تر کرده‌اند به همچنین. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
--------
54:09
--------
54:09
نوش‌جان، شمارهٔ چهاردهم
درد و شکوه در بزرگداشت آدم‌هایی است که در نفس خود شکوه و بزرگی داشتند و این بزرگی‌اشان نمودی بیرونی نداشت. کار بزرگ می‌کردند. چندسالی که غم همه جا را گرفته بود، جنگ، محاصره، بمباران و کشته شدن زن و مرد و پیر و جوان اتفاق روزمره و عادی بود، دیدن حجلهٔ جوان هم‌محلی و مادرانی که داغ فرزندان هجده-نوزده ساله می‌دیدند دیگر چیز غریبی نبود، در همان روزها عده‌ای بودند که تمام هم و غمشان «دلجویی» بود. آنها در پی زنده نگه داشتن روان یک ملت بودند. نام چندتایی از آنها را در این قسمت آورده‌ام. حتما شما شمار بیشتری از آنها را به یاد می‌آورید. آنهایشان که رفته‌اند حتماً قرین نور و خیر و خوبی هستند و آنها که هنوز هستند، سایه‌اشان مستدام باشد.موسیقی‌های را از محسن نامجو گذاشتم که سبب‌ساز نوشتن این قسمت شد. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
--------
55:11
--------
55:11
نوش‌جان، شمارهٔ سیزدهم
وقتی شروع به نوشتن یا فکر کردن در مورد چیزی می کنیم، درگیر موضوع میشیم و رو در روی اون قرار می گیریم و این باعث میشه که اطلاعاتی در ذهن ما مجدد ساخته بشه. مثل کتابی که مدت زیادی ست نخوندیمش و بعد از مدت طولانی دوباره به دست می گیریم . این اپیزود من را به یاد تلاش جمعی نسل‌های قبلی انداخت که چطور توانسته بودند با کمترین امکانات سرزمینمان را به سوی آبادی، بهره وری و کمال بکشانند و ما در این دهه های اخیر به راحتی هر آنچه آنها ساخته بودند را زیر پا گذاشتیم و از بین بردیم و بنایی را بر روی اوهام و تخیلات ساختیم. بگذارید برای دلجویی و عذرخواهی هم شده این اپیزود را به نسل‌های پیش از خودمان که در این خاک و سرزمین زیسته اند تقدیم کنم و برای خاک و وطنمون روزهای بهتری آرزو کنم.موسیقی‌های این شماره را از آثار مارتیک انتخاب کرده‌ام، به جز قطعهٔ آخر که از آلبوم بسیار زیبای نهانخانهٔ دل ساختهٔ استاد کامبیز روشن‌روان برداشته‌ام. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
"نوشِ جان" دقایقی از زندگی من است. هفته ای یکبار برای گریز از روزمرگی، شاید گریز هم نه! در ستایش روزمرگی. خودم هم نمی دانم!این پادکست ادای دینی است، به کودکی‌ام، به خانواده‌ام، به همسر و پسرم، به سرزمینی که از آن دورم و سرزمینی که امروز میزبان من است.ادای دینی است به هم نسلانم که مظلوم ترین و متفاوت ترین نسل هستند.می خواهم هر هفته، همینجا پشت میز آشپزخانه‌ام بنشینم، با شما درد و دل کنم، با هم موسیقی گوش کنیم، غذایی درست کنیم و قصه ای بخوانیم.با من همراه باشید.https://www.instagram.com/nooshejanpod?igsh=MTdrNGNpemFxeXZ3aQ== Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Netherlands