Vorming voor elke dag

OnvolkomenNatuurlijk moeten wij de woorden van onze Heere niet verkeerd verstaan, als Hij spreekt van het bewaren van Zijn geboden. Er is een opvatting van de onderhouding van de geboden, zoals niemand ze houden kan. Onze beste werken zijn onvolkomen en gebrekkig, en als wij ons best gedaan hebben, mogen wij wel uitroepen: "O God, wees mij zondaar genadig." Toch mogen wij niet in een ander uiterste vervallen en toegeven aan de mening dat wij niets kunnen doen. Door de genade van God kunnen wij de wetten van Christus tot de regel van ons leven maken, en dagelijks tonen dat wij Hem wensen te behagen. Zodoende zal onze genadige Meester ons een aanhoudend gevoel van Zijn gunst geven, en Zijn vriendelijke blik op ons doen gevoelen, zoals de zon schijnend op een heldere dag. "De verborgenheid des Heeren is voor degenen die Hem vrezen, en Zijn verbond, om hun die bekend te maken" (Ps. 25:14). ZorgvuldigLessen zoals deze kunnen sommigen wettisch toeschijnen, en veel blaam op hen brengen die ze beoefenen, zodanig is de kleingeestigheid van de menselijke natuur, dat weinigen ogen hebben om meer te zien dan één zijde van de waarheid. Laat de dienaar van Christus niemand zijn meester noemen. Laat hem zijn weg vasthouden en nooit beschaamd worden over zijn ijver, vruchtbaarheid en ijverige waakzaamheid in zijn gehoorzaamheid aan de bevelen van Christus. Deze dingen zijn volkomen verenigbaar met de behoudenis door genade en de rechtvaardigheid door het geloof, wat men ook daartegen moge zeggen. Laat ons het besluit van de gehele zaak horen. De christen die zorgvuldig is in zijn woorden, in zijn karakter en in zijn werken, zal in het algemeen de gelukkigste christen zijn. "Blijdschap en vrede in het geloven" zullen nooit een onstandvastig leven vergezellen. Het is niet voor niets, dat onze Heere dit gedeelte aldus besluit: "Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat uw blijdschap vervuld worde." 

DiscipelIn de tweede plaats verklaart onze Heere: "Hierin is Mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt; en gij zult Mijn discipelen zijn." De bedoeling van deze belofte lijkt te zijn, dat vruchtbaarheid in het christelijke leven niet alleen God zal verheerlijken, maar ook het beste bewijs aan onszelf zal geven dat wij ware discipelen van Christus zijn.   VerzekerdZekerheid over ons eigen deel in Christus en daardoor over onze eeuwige behoudenis is een van de hoogste voorrechten in de godsdienst. Altijd twijfelen en vrezend te zijn is een ongelukkig lot. Niets is erger dan twijfel in belangrijke zaken, en vooral in zaken die onze ziel aangaan. Hij die een van de beste voorschriften zou willen kennen om die zekerheid te verkrijgen, behoort de woorden van Christus, die hier voor ons zijn, ijverig te bestuderen. Laat hem streven naar "veel vrucht" in zijn leven, in zijn gewoonten, in zijn karakter, in zijn woorden en werken. Zo zal hij het getuigenis van de Geest in zijn gevoelens en overvloedig bewijs geven dat hij een levende rank is van de ware Wijnstok. Hij zal een innerlijk getuigenis in zijn eigen ziel ervaren, dat hij een kind van God is, en zal de wereld een uitwendig getuigenis geven dat niet betwist kan worden. Hij zal geen ruimte laten voor twijfel dat hij een discipel is.   Heiliging nodigWillen wij weten waarom zoveel christenbelijders weinig troost in hun godsdienst ervaren en twijfelend en vrezend de weg naar de hemel gaan? Deze vraag ontvangt een antwoord in het woord van onze Heere, dat wij nu beschouwen. De mensen zijn tevreden met weinig christelijkheid en weinig vrucht van de Geest, en werken niet om heilig te zijn "in al hun wandel" (1 Petrus 1:15). Het moet hen niet verwonderen als zij weinig vrede genieten, weinig hoop hebben en weinig bewijs achter zich laten. De fout ligt bij henzelf. God heeft heiligheid en geluk samenvoegd; en wat God samengevoegd heeft, moeten wij niet proberen te scheiden.

Gelovig en ongelovigEr is een groot onderscheid tussen gelovigen en gelovigen. In sommige zaken zijn zij gelijk. Allen voelen hun zonden; allen vertrouwen op Christus; allen hebben berouw en streven ernaar heilig te zijn. Allen hebben genade en geloof en vernieuwde harten. Maar zij verschillen veel in de mate van hun ontwikkeling. Sommigen zijn veel gelukkiger en heiliger Christenen dan anderen, en hebben veel meer invloed op de wereld. Wat zijn nu de verplichtingen die de Heere Jezus Zijn volk voorhoudt om hen naar een verheven heiligheid te doen streven? Dat is een vraag die van grote betekenis moet zijn voor iedere vrome ziel. Wie zou niet graag een bijzonder nuttige en gelukkige dienaar zijn van Christus? Het Schriftgedeelte dat voor ons ligt, werpt licht op dit onderwerp in drie opzichten. Blijf in MijIn de eerste plaats zegt onze Heere: "Indien gij in Mij blijft, en Mijn woord in u blijft, zo wat gij wilt, zult gij begeren, en het zal u geschieden." Dit is een duidelijke belofte van kracht en zegen in het gebed. En wat is nu de grote hoofdzaak? Wij moeten "in Christus blijven" en "de woorden van Christus moeten in ons blijven." In Christus blijven betekent: de gewoonte van voortdurende innige vereniging met Hem vast te houden – altijd op Hem te leunen, op Hem te rusten, onze harten voor Hem uit te storten en Hem te bezitten als onze Bron van leven, als onze hoogste Vriend en beste Broeder. Zijn woorden in ons blijvend hebben, is: Zijn woorden en voorschriften voortdurend in ons geheugen en ons hart te hebben, en ze tot leidraad voor onze daden te maken, en tot de maatstaf van ons dagelijks gedrag en leven. Gebed Christenen van deze stempel, wordt ons gezegd, zullen niet tevergeefs bidden. Wat zij ook vragen, zullen zij verkrijgen, zolang zij dingen vragen die overeenkomstig Gods wil zijn. Geen werk zal dan te zwaar zijn en geen moeilijkheid onoverkomelijk. Vragende zullen zij ontvangen, en zoekende zullen zij vinden. Zo'n man was bijvoorbeeld Maarten Luther, de hervormer, en de martelaar Bisschop Latimer. Zo'n man was ook John Knox, van wie Maria, koningin van Schotland, zei: "Ik vrees zijn gebeden meer dan een leger van twintigduizend man." Er staat geschreven: "Een krachtig gebed van de rechtvaardige vermag veel" (Jak. 5:16). Waarom is er nu zo weinig kracht in het gebed in onze tijd? Het antwoord is eenvoudig: omdat er zo weinig nauwe gemeenschap met Christus is, en zo weinig overeenstemming met Zijn wil. Mensen blijven niet in Christus, en daarom bidden zij tevergeefs. De woorden van Christus blijven niet in hen als toetssteen van hun handelen, en daarom lijken hun gebeden niet verhoord te worden. Zij "bidden en ontvangen niet, omdat zij verkeerd bidden" (Jak. 4:3). Laat deze les diep in ons hart doordringen. Hij die antwoord op zijn gebed wil, moet zorgvuldig de aanwijzingen van Christus opvolgen. Wij moeten een nauwe vriendschap met de grote Voorspreker in de hemel onderhouden, als onze smeekbeden verhoord willen worden.