Vorming voor elke dag podcast | Gratis online luisteren

Beschikbare afleveringen

5 van 687

Heil voor de volken voorzien vanuit het Oude Testament
TempelAmos blikt in hoofdstuk 9 van zijn profetie vooruit naar het herstel van ‘Davids vervallen tent’. Waarschijnlijk werd hier volgens Christopher Wright de eschatologische tempel mee bedoeld, namelijk het messiaanse volk van God. Hierbij gaan Jood en heiden samen op. Wright stelt dat de vroeg-christelijke gemeenschap zichzelf zag als de eschatologische tempel die Jezus beloofde te bouwen. In plaats van naar de eerdere fysieke tempel zouden de heidenen zich vervoegen bij deze nieuwe messiaanse tempel, zonder dat ze eerst proseliet hoefden te worden. Overigens laten ook Ef. 2: 11-22 en 1 Petr. 2: 4-10 dergelijke motieven zien. De tempel was een cruciale plek, dat de heidenen daar toegang toe zouden krijgen was bijzonder. Tal van profetieën doelden hierop in het Oude Testament. VolkenHet doel van het uitgaan richting de volken is dat zij worden verzameld tot het koninkrijk van God, als vervulling van het visioen zoals de schrift dat toont. Zij worden verzameld om door de Heilige Geest de nieuwe tempel te vormen, in vereniging met Christus. Van veraf zijn de heidenen nu volgens Paulus dichtbij gekomen. Zij zijn deel van hetzelfde lichaam van Christus. Bron en leestip: Wright C.J.H. (2011), The mission of God, Nottingham: Inter-Varsity
--------
3:08
--------
3:08
Door de nacht van smart en zorgen
Door de nacht van smart en zorgenschrijdt de stoet der pelgrims voort,zingend lied’ren van de morgen,nu het nieuwe licht weer gloort.Stralend wenken ons door ’t duisterglanzen van ’t beloofde land.Angsten wijken voor die luister,en Gij grijpt de broederhand.God is zelf vooraan geschreden,Hij verlicht, verlost Zijn volk,baant het pad, dat wij betreden,en verjaagt de donk’re wolk.Eén is ’t doelwit onzer gangen,één ’t geloof dat nooit versaagt,één ons vurig heilsverlangen,één de hoop, die naar God vraagt.Eén het lied, dat duizend lippenheffen als met éénen mond,één de strijd, één de gevaren,één het doel, in God gegrond.Eén is ’t uitzicht van verblijdenaan de verre, eeuw’ge kust,waar d’ Almacht’g’ ons heen wil leiden,waar de ziel in vrede rust.Voorwaarts dan, o reisgezellen!Voort! Het kruis zij onze kracht.Draagt Zijn smaad en laat u stellenin Zijn dienst. Het moet volbracht!Eens komt dan het groot ontwaken,eens de zege op de dood.Dan zal God een einde makenaan ellend’ en allen nood.
--------
2:22
--------
2:22
Gemeente staat getuigend in de wereld
Artikel VIII van deze Kerkorde luidt: ‘Als Christusbelijdende geloofsgemeenschap gesteld in de wereld om Gods beloften en geboden voor alle mensen te betuigen, vervult de Kerk, in de verwachting van het Koninkrijk van God haar apostolaire opdracht in het bijzonder door haar gesprek met Israël, in het werk der zending, door de verbreiding van het Evangelie en de voortdurende arbeid aan de kerstening van het volksleven in de zin der Reformatie.’ Dit wordt als volgt nader uitgewerkt: ‘De Kerk richt zich in de verbreiding van het Evangelie tot hen, die daarvan zijn vervreemd, om hen terug te brengen tot de gemeenschap met Christus en Zijn Kerk, blijft in al haar geledingen strijden voor het reformatorisch karakter van staat en volk en wendt zich, in de verwachting van het Koninkrijk Gods, in de arbeid der kerstening tot overheid en volk, om het leven naar Gods beloften en geboden te richten.’ Er was in die jaren sprake van hernieuwde Bijbels-theologische bezinning. Men plaatste dit nieuwe belijden tegen de horizon van het Rijk Gods en de wereld. Missionaire prediking is allereerst Christusprediking; en daarmee prediking van het koninkrijk van God. Dit zet de roeping van de gemeente in perspectief, namelijk met als opdracht om het koninkrijk te verkondigen met woord en daad. Noordegraaf: ‘Zo is zij als missionaire gemeente betrokken in Gods eschatologisch handelen.’ Dat gaat niet samen met machtsvertoon of hoogmoed: ‘Want een getuigende gemeente staat in dienst van een Heer die gekruisigd is om onze zonden.’ Met een verwijzing naar Pasveer ziet Noordegraaf de gemeente als ‘theocratische gemeenschap’. Daarbij is zij teken, maar ook getuige en dienares van het koninkrijk. Opgenomen in de beweging van de missio Dei, de geschiedenis van God met de wereld. Volgens Noordegraaf heeft het ‘getuigenis’ (de verkondiging van het goede nieuws van vrijspraak) principieel prioriteit binnen de missionaire gemeente. Hij plaatst dit boven de andere door dr. J. Verkuyl genoemde aspecten: gemeenschap, dienstbetoon en bevordering van recht en gerechtigheid. Leestip en bron: Noordegraaf A., (1998), Vijf broden en twee vissen, Zoetermeer: Boekencentrum
--------
4:05
--------
4:05
Geestelijke verzoeking bij voorspoed (Preek)
Preek over Richteren 8.
--------
43:18
--------
43:18
Ontvangen om te delen
Als negenjarige kreeg ik mijn eerste betaalde baantje. Ik werd gespot en geronseld door een winkelier die mij bezig zag met vuil opruimen op straat. Vanaf dat moment werd ik betaald vuilprikker in het winkelcentrum van onze wijk. Drie keer per week struinde ik daar rond, voor een weekloon van zeven euro en vijftig cent. Ik voelde mij de koning te rijk. Werken zat er dus al vroeg in, maar geven vond ik lastiger. Want geld weggeven betekent afzien van de mogelijkheid om het voor jezelf te besteden. Jaren later las ik het boek ‘Carrière met God’ van Ken Costa. Hij was topbankier bij een Londense bank en zette zich in voor Alpha Internationaal, een evangelisatienetwerk. Hij stelde dat als iemand van 90% van zijn inkomen niet kan leven, dit waarschijnlijk ook met 100% niet lukt. Hierbij gebruikte hij voorbeelden van studenten en jonge christelijke werknemers die dit als richtlijn hanteerden voor zichzelf. Zij kwamen in de praktijk niets te kort. Sommigen stellen dat deze tien procentnorm een Bijbelse richtlijn is. Uit het Nieuwe Testament kan ik dit echter niet opmaken. Het geeft echter wel richting, want waarom zouden we dit kleine deel als rijke westerlingen niet kunnen missen? Giften zijn voor belijdende christenen een onderdeel van de vaste maandlasten. Naar mijn ervaring is dat een vreugdevolle gewoonte. Je geeft immers weg, wat je eerst mocht ontvangen. Geven doe je echter niet alleen met geld. Ook tijd mogen we inzetten. Onze levenstijd is immers in Gods hand, we krijgen het in bruikleen. Probeer doorlopend voor tenminste één vrijwilligersproject een deel van je tijd te geven. Als iedereen wat bijdraagt, maken vele handen samen licht werk. Als negenjarige vuilprikker werkte ik voor een zakcentje, nu besef ik dat dit van boven kwam. Want al onze werkkracht en het daaruit voortvloeiende loon komt vanuit Gods Vaderlijke hand. Wie beseft dat alles wat wij kregen een gave is, leert delen om niet. Laat daarom je hart spreken, maar dan zoals de Heere het bedoelt. Delen als liefdedienst. Deze column werd eerder gepubliceerd in een interkerkelijke belijdenismap, waarin goede doelen zich presenteerden aan belijdeniscatechisanten.
--------
3:40
--------
3:40