Vorming voor elke dag

‘Het waren degenen tot wie Petrus eerder had gezegd: ‘Deze (…) hebt gij genomen en door de handen der onrechtvaardigen aan het kruis gehecht en gedood’ (Hand. 2:23). Vijanden, rebellen, dwazen en spotters krijgen de belofte aangeboden als grond om te geloven: Hoelang zullen ‘de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten? Keert u tot Mijn bestraffing’. En dat op grond van een heerlijke belofte die hen wordt aangeboden in het vervolg van de tekst: ‘Ziet; Ik zal Mijn Geest u overvloedig uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken’ (Spr. 1:22, 23). De belofte komt echter niet alleen tot verootmoedigde en boetvaardige zondaren, die hun nood zien en overtuigd zijn van hun zonde en ellende. Zij komt ook tot hen die zich niet verootmoedigen en niet boetvaardig zijn. Het is waar, niemand, tenzij hij overtuigd is van zijn nood daartoe, zal zijn toevlucht nemen tot de belofte en Christus daarin vervat. En hoewel de belofte wordt aangeboden om ‘een blijde boodschap te brengen de zachtmoedigen (…) om te verbinden de gebrokenen van hart’ (Jes. 61:1), is het tegelijk ook waar dat degenen die verootmoedigd zijn, vaak ook degenen zijn die klagen: ‘Helaas, ik ben niet vernederd of overtuigd.’ Daarom kan ik u zeggen dat de belofte niet alleen voorgesteld en gegeven wordt aan hen die zich vernederen en door de wet verootmoedigd zijn, maar ook aan de meest onvernederde, de meest onboetvaardige, de minst overtuigde en de meest verharde zondaar die dit Evangelie hoort. En zelfs aan degene die niets van zijn gebrek ziet, maar denkt dat hij het wel zonder Christus stellen kan.’ Voor de hele preek zie www.tabernakel.nl

 ‘Advent betekent komst en het woord werd vroeger gebruikt om de komst van een koning aan te kondigen. Wanneer een koning een stad kwam bezoeken moesten de wegen nagekeken worden, want er moest een vlakke weg zijn waarover die koning kon komen. Zo was Johannes de Doper de wegbereider voor de Heere Jezus Christus, opdat er een volk zou wezen, dat deze Koning zou begroeten en aanbidden.  Het zijn over het algemeen eenvoudige en ongeletterde mensen die dan komen naar de kribbe, ook al ontbreken de wijzen uit 't oosten er niet. Heerlijk is die eerste komst van Christus, Die geboren wordt in Bethlehem, neergelegd wordt in de kribbe omdat er voor Hem geen plaats was. De Heere God komt echter plaats maken voor Zijn Zoon. De herders hebben het Kindeke gevonden in doeken gewonden en liggend in de voerkribbe van de beesten en ze hebben deze Koning aanbeden. Maar deze Zaligmaker moest van de kribbe naar het kruis, want Hij kwam om de zonde te verzoenen en de schuld te betalen en de straf te dragen. En dat is het blijde evangelie van de Heere Jezus Christus, dat Zijn bloed ons reinigt van alle zonden en dat we door Hem weer met God verzoend worden, zodat de weg naar het eeuwige leven openligt. Er is echter nog een tweedeadvent, een tweede voorbereidingstijd. Want die Christus die geboren is in Bethlehem en Die gekruisigd is op Golgotha, Die de Borg en Middelaar is van een zondig en schuldig volk, moet ook in ons hart geboren worden door de Heilige Geest en we moeten het leren belijden dat Hij onze Borg en onze Middelaar is, mijn Heere en mijn God. Maar hoewel we eerst denken dat de hemel al op aarde gekomen is wanneer we zo grote zaligheid ontvangen hebben, leren we later weer duidelijk verstaan dat we nog lang niet in de hemel zijn en dat het leven een strijd is, vol aanvechting en moeite en verdriet. Zo worden we vreemdelingen op aarde en dat zullen we moeten blijven: „Ik ben, o Heer', een vreemdeling hier beneên, laat Uw geboön op reis mij niet ontbreken..." Inderdaad zijn we onderweg. We wachten op de nieuwe toekomst, op het nieuwe vaderland. En de moeilijke tijden die we nu beleven doen ons verstaan dat we hier geen vaste woonplaats hebben en dat hier het paradijs niet is. Zeker, de mensen hebben van deze aarde een paradijs willen maken en het politieke evangelie dat verkondigd werd opende hoopvolle aardse perspectieven, die nu eigenlijk weer allemaal de bodem zijn ingeslagen. Al dromen velen voort.  De tekenen van de tijden, waarvan de Heere Jezus heeft gesproken, moeten ons wakker schudden uit onze dromen en ons doen verwachten de Heere Jezus op de wolken van de hemel. Dat is het derdeadvent. We zullen het eerste en tweedeadventmoeten kennen om uit het derdeadventtroost te kunnen ontvangen. Want wie de knie voor Christus niet gebogen heeft, wie de verschijning van de Heere Jezus Christus niet heeft liefgehad, zal een donkere en bittere toekomst tegemoetgaan. Maar juist in donkere dagen mag aan Gods kinderen, aan de groten en aan de kleinen in het koninkrijk van de hemelen, aan de sterkgelovigen, maar ook aan hen die aangevochten en bestreden zijn, de troost verkondigd worden van Christus' komst op de wolken. Hij brengt al Zijn volk thuis. Er blijft niemand achter. Ook die van verre staan niet. Ook de achteraankomers niet. Is dat dan geen troost?

Jezus neemt de zondaars aan!Roept dit troostwoord toe aan allen,Die van ’s levens rechte baanOp de dwaalweg zijn vervallen:’t Rechte pad leert Hij hen gaan,Jezus neemt de zondaars aan!Geen genade zijn wij waard;Maar in d’ EvangeliebladenHeeft ons God Zijn gunst verklaard:Dat wij, hoe met schuld beladen,Dan gelovig tot Hem gaan!Jezus neemt de zondaars aan!Als een herder wil Hij trouw’t Schaap, in een woestijn aan ’t dwalen,Daar ’t zich zelf verliezen zou,Van de doolweg wederhalen,Brengen op de rechte baan:Jezus neemt de zondaars aan!Komt gij allen, komt tot Hem!Zondaars, komt! wat zou u hind’ren?Jezus roept u, hoort zijn stem,Hij maakt zondaars tot Gods kind’ren:Vrij moogt gij tot Jezus gaan;Jezus neemt de zondaars aan!O! dit geeft mij nieuwe moedBij de grootheid van mijn zonden.Door zijn god’lijk offerbloedHeeft Hij mijn rantsoen gevonden:Nu kan ik er vast op gaan,Jezus neemt de zondaars aan!Ja, nu spreekt mijn hart mij vrij,Wie bij God mij aan mocht klagen:Die eens vonnist over mij,Die heeft zelf mijn schuld gedragen.Niets kan mij nu eeuwig schaân,Jezus neemt de zondaars aan!Jezus neemt de zondaars aan,Mij ook heeft Hij aangenomen,Mij de hemel opgedaan;’k Mag vertrouwend tot Hem komen:’k Juich dan, zelfs aan ’t eind der baan,Jezus neemt de zondaars aan!Vertaler: Jan Scharp, Hervormde bundel 1938

Preek over Zacharia 12: 10.

‘Het geloof pleit ook op de macht van Degene Die belooft en is er ten volle van verzekerd dat Hij machtig is te doen wat Hij beloofd heeft en dat Hij niet iets beloofd heeft wat Hij niet zou kunnen doen. Het geloof pleit ook op het bloed van het verbond, dat al de beloften van het verbond verzegelt. Om deze reden zijn alle beloften in Christus Jezus ja en amen.Het geloof pleit ook op de liefde van God tot Christus. Het geloof bidt in Zijn Naam, dat God, vanwege de liefde die Hij Christus toedraagt, wil ‘doen gelijk Hij gesproken heeft’. Het geloof pleit ook op de onveranderlijkheid van God en van Zijn Woord, want ‘het Woord van de Heere blijft tot in eeuwigheid’ (1 Petr. 1:25). Het geloof pleit erop dat de HEERE niet wordt veranderd en de kinderen Jakobs daarom niet verteerd zijn (naar Mal. 3:6). Kortom, het geloof pleit op Gods eed: ‘God, willend de erfgenamen van de belofte overvloediger bewijzen de onveranderlijkheid van Zijn raad, is met een eed daartussen gekomen; opdat wij, door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God liegt, een sterke vertroosting zouden hebben, wij namelijk, die de toevlucht genomen hebben, om de voorgestelde hoop vast te houden’ (Hebr. 6:17,18). Het geloof pleit tenslotte ook op Gods Naam: ‘Wat zult U niet voor Uw grote Naam doen?’